Anne adayları hamilelik dönemlerinde başlayan ve doğum sonrasında da devam eden aşırı kaygılı davranışlar farklı şekillerde kendini göstermektedir. Aşırı kaygı durumu genellikle annenin hormonal değişimlerinin sonucu olarak düşünülüp bu şekilde kabullenilmektedir. Ancak bu düşünce hem anne hem de çocukların sağlığı açısında oldukça sakıncalı durumlara neden olabilmekte, uzun bir süreç içerisinde düşünüldüğünde olumsuz bir etki görülebilmektedir.
Duyulan kaygılar daha çok anne adaylarının içgüdüsel olarak çocuklarıyla daha fazla ilgilenmek ve daha fazla koruma eğiliminde olmalarıyla ortaya çıkmaktadır. İlk doğan çocuklar, geç kavuşulan çocuklar, tek çocuklar, tek erkek ya da tek kız çocuklar abartılmış ilgi ve kaygıların odak noktası olmaktadır. duyulan kaygılar nedeniyle anne babalar adeta çocuklarının üzerine titremektedir. Çocukların yaptığı her hareket, küçük öksürükler, ağlama, bir yere çarpması gibi büyük küçük yaşanan tüm durumlara karşı aşırı bir kaygı ve çaba gösterilmekte, çocukların koşması ya da başka çocuklarla oynaması gibi durumlar kısıtlanmaktadır.
Aşırı kaygı daha çok annelerde görülse de baba adayları da aynı aşırı koruyucu tavırlara sergilemekte, çocuklarının üzerine çok fazla düşmektedir. Bu durumda olan ebeveynler çocuklarına oldukça derin bir duygusal bağla bağlanmakta, ortada geçerli bir sebep yokken bile çocukları hakkında aşırı endişe duymaktadır. Bu durumda da çocuklarına karşı aşırı korumacı olmaya yönlenmektedirler.
Anne-Baba İlişkisinde Olumsuz Etki
Gerek hamilelik gerekse doğum sonrasında annelerin içerisinde bulunduğu duygusal ruh hali nedeniyle zaman zaman babayı suçlama durumları görülmektedir. Eşinden destek göremeyen kadınlar bebek bakımında yalnız kaldığında kendini baskı altında hissedecek, endişeli ruh hali nedeniyle de eşini sorumsuzlukla suçlayabilecektir. Bu nedenle de anne-baba ilişkisi olumsuz etkilenecektir.
Ebeveynlerin bu davranışları yüzünden çocukların okul başarılı ve okula uyumu da etkilenmektedir. Aşırı koruyucu bir ortamda yetişmek durumunda kalan çocuklar kendilerini soyutlanmış hissedebilmekte, toplumsal gelişmeleri engellenmektedir. Arkadaşlık ilişkilerini de olumsuz etkileyecek bu durum çocukların dışlanmasına bile neden olabilmektedir.
